Młoda dziewczyna z Ontario sięgnęła po muzykę, aby uciec od twardych realiów swojego życia. Tragedia uderzyła wcześnie, zmuszając ją do porzucenia marzeń i przejęcia roli opiekunki dla swojej rodziny. Jednak to, co zaczęło się jako prywatne schronienie, stało się głosem, który rezonuje na całym świecie, inspirując miliony ludzi.
Dorastając w biedzie w Timmins, Ontario, zmagała się z nieustannymi wyzwaniami. Dochód jej ojczyma jako pracownika w reforestacji był niewielki, a jej matka zmagała się z depresją, przez co zasoby były ograniczone. Jako jedno z pięciorga dzieci nauczyła się żyć bez, odnajdując sens życia w swojej miłości do śpiewu. Występy w lokalnych barach stały się sposobem na pomoc rodzinie i ucieczkę od ponurego otoczenia.
Jej trudności wykraczały poza problemy finansowe. W domu doświadczała przemocy fizycznej i emocjonalnej ze strony ojczyma, mężczyzny, który rzucił cień na jej dzieciństwo. Wśród tego chaosu muzyka stała się jej azylem. Często uciekała do lasu z gitarą, grając utwory, które łagodziły głód i strach, które czuła codziennie.
Kiedy tragiczny wypadek samochodowy zabrał życie jej matce i ojczymowi, została zmuszona do przejęcia roli opiekunki dla młodszych rodzeństwa. Mając zaledwie 22 lata, łączyła występy w lokalnym ośrodku, rąbanie drewna do ogrzania domu i wychowanie swojej rodziny. Jej życie pochłonęły obowiązki, nie pozostawiając wiele miejsca na własne marzenia.
Ta historia dotyczy Shanii Twain.
